حال و هوای انتخابات، فضای رسانه ای چون اینترنت را هم تحت تاثیر قرار داده و جنب و جوش خاصی در وبلاگ های فارسی زبان دیده می شود.

این روزها به محض اینکه قصد وبگردی پیدا می کنید، با انبوه مطالب انتخاباتی در وبلاگ های مختلف مواجه می شوید. تحلیل سخنان چهار نامزد ریاست جمهوری، حمایت و انتقاد از آنها و واکنش به مسائل انتخاباتی به قدری در وبلاگ ها به سرعت رخ می دهد که وبگردها را دچار تحیر می کند.

اکثر وبلاگ نویسان با دلیل و برهان های خاص خود سعی دارند تا خواننده هایشان را تشویق به رای دادن به نامزد مورد علاقه شان کنند. از سوی دیگر هستند وبلاگ هایی که مردم را ترغیب به تحریم انتخابات می کنند. این ترغیب ها و تشویق ها تا چه میزان می تواند بر روند دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران تاثیر گذار باشد؟

نیک آهنگ کوثر نویسنده وبلاگ یادداشت های نیک آهنگ در گفت و گو با بخش فارسی رادیو بی بی سی می گوید بخش عمده تاثیر وبلاگ ها در شرایط فعلی روی کسانی است که هنوز انتخاب مشخصی نکرده اند.

او در ادامه می افزاید: "البته چهار سال پیش خیلی ها معتقد بودند که وبلاگ و وبلاگ نویسی می تواند تاثیر زیادی بر انتخابات داشته باشد. بخش عمده ای از وبلاگ نویسان از نظر آماری طرفدار آقای معین بودند. اما تاثیرش فقط این بود که چند صد هزار نفر به آن سه میلیون نفری که به ایشان رای دادند اضافه شدند. من فکر می کنم انتخابات فعلی از نظر چالش میان وبلاگ نویسان مختلفی که روی کاندیداها تمرکز بیشتری دارند، جذابیت پیدا کرده است."

آقای کوثر همچنین گفت: "اولا برد وبلاگ ها در طول چند سال گذشته افزایش پیدا کرده، اما هنوز آمار مشخصی نداریم که چند درصد این مطالب خوانده می شود. اما میزان کامنت هایی که زیر مطالب سیاسی در روزهای اخیر گذاشته می شود را باید به عنوان یک شاخص مطرح کرد."

داریوش محمدپور نویسنده وبلاگ ملکوت معتقد است هر وبلاگ نویس، دوستان و خانواده ای دارد که آنها حلقه روابطی هستند که به طور غیر مستقیم از وبلاگ ها تاثیر می پذیرند. یعنی وبلاگ نویسان می توانند ادبیات و گفتمانی را که در وبلاگ ها در جریان است در خانواده ها سر ریز کنند و به طور غیر مستقیم تاثیر گذار باشند.

آقای محمد پور می افزاید: "این تصور که ما فکر کنیم نامزدی می تواند از طریق فعالیت های وبلاگ نویسان رئیس جمهوری شود، تصور خطایی است. به این معنا که ما باید بدانیم که ایران، آمریکا نیست. نه نامزد ریاست جمهوری ایران ما آقای اوباماست و نه امکانات تکنولوژیک و فرهنگی و اوضاع و احوال اطلاع رسانی در ایران مانند آمریکا است. محدودیت هایی در ایران وجود دارد. در نتیجه نباید بیش از وزن واقعی وبلاگ ها و وبلاگستان بار زیادی روی دوشش گذاشت."

اکبر منتجبی، نویسنده وبلاگی به همین نام نیز می گوید وبلاگ ها در واقع یک رسانه زیرزمینی هستند که خیلی رسمیت ندارند ولی به لحاظ کمی تعدادشان بسیار زیاد است، هرچند به لحاظ کیفی از آنجا که هر کدام یک رسانه فردی هستند، می توانند نسبت به یک کاندیدای خاص اظهار نظر یا حمایت کنند. در این دوره نکته قابل اهمیت فضای وبلاگ ها است که عموما به این سمت رفته که همه را تشویق به شرکت در انتخابات می کند.

آقای منتجبی گفت: "این اتفاقی است که چهار سال پیش عکس آن رخ داد، یعنی در انتخابات ریاست جمهوری دوره گذشته، فضای وبلاگستان فضای تحریم بود. به همین دلیل هم هر کس از سر بغض و یا نگاه منفی که نسبت به حاکمیت و یا شرایط موجود داشت تلاش می کرد تا دیگران را ترغیب کند که در انتخابات شرکت نکنند. اما امسال برعکس شده است."

گروهی معتقدند روند وبلاگ نویسی نسبت به انتخابات دوره قبل رو به جلو بوده و در این دوره اکثر وبلاگ نویسان، خوانندگان را تشویق به رای دادن کرده اند.

در همین باره در وبلاگ زن نوشت می خوانید: "هر طور که نگاه می‌کنم می‌بینم که در وضعیت فعلیِ کشورم در گروه به‌حاشیه‌رانده‌شده‌ها جا می‌گیرم. به دلیلِ زن بودن‌ام، آزادی‌خواه بودن‌ام، و غیره. امیدی هم ندارم که وضع به سرعت عوض شود. در انتخابات رأی خواهم داد که دست‌کم حق حاشیه‌نشینی‌ام به رسمیت شناخته شود، تا حدی بتوانم صدایم را بلند و فعالیت کنم.

داریوش محمد پورهم معتقد است وبلاگ ها نسبت به چهار سال پیش دید واقع گرایانه تری پیدا کرده اند. ذهن وبلاگ نویس ها نسبت به نفس مساله انتخابات فعال تر و حساس تر شده و وبلاگ نویسان به پختگی تدریجی و نسبی رسیده اند و کمابیش آگاه شده اند که جایگاه واقعی شان در روند تاثیر گذاری در روند سیاسی چیست.

از سویی وبلاگ نویسان نقش موثری در نشان دادن بیهوده و زیانبار بودن منطق تحریم انتخابات پیدا کرده اند.

آقای محمد پور همچنین گفت: "با بحث هایی که در وبلاگ های مختلف و طیف های مختلف مطرح می شود تحریم کردن انتخابات نهایتا به سود آقای احمدی نژاد تمام خواهد شد. منظور منطقی است که اگر کسی رای بدهد و در انتخابات شرکت کند کارش مشروعیت بخشیدن به حکومت جمهوری اسلامی است. و یا استمرار ظلم و یا هر چیزی که فکر می کنند است. یعنی گروه های اپوزیسیون داخل و یا خارج از کشور و کسانی که تن به انتخابات نمی دهند."

او می افزاید: "در حالیکه در بین جوان ها و وبلاگ نویسان هستند کسانی که به این آگاهی و بلوغ رسیده اند که اگر قرار باشد تغییری در سرنوشتشان بدهند باید از طریق همین رای دادن اتفاق بیفتد یعنی انتخابات است که این راه را محقق می کند."

نیک آهنگ کوثر نیز در رابطه با تغییرات وبلاگستان در دو دوره ریاست جمهوری می گوید: "در دوره قبلی خیلی از وبلاگ نویسان عملا به اصلاح طلبان گرایش داشتند، ولی در حال حاضر خیلی از وبلاگ نویسان گرایش های مختلفی دارند. شما می بینید میان بچه های طرفدار جناح راست، طرفداران آقای احمدی نژاد و کسانی که حتی طرفدار تحریم هستند خوانندگان بسیار زیادی دارند. منتهی با توجه به اینکه بخش عمده ای از وبلاگ های غیر خودی در ایران فیلتر هستند و از طریق فیلتر شکن خوانندگان آنها را می بینند، نمی شود فهمید که برد وبلاگ های غیر خودی در داخل کشور چقدر است."

در هر حال این روزها بازار انتقاد و حمایت از نامزدهای ریاست جمهوری در وبلاگستان داغ است.

به محض سخنرانی نامزد خاصی یا حتی مشاوران و نمایندگان او، طرفداران و مخالفانش در وبلاگ به حمایت و یا انتقاد او می پردازند.

جدای از متن اصلی، کامنت های زیر مطالب و جنجال هایی که برای چند پاراگراف در یک وبلاگ بر سر کاندیدای خاصی به راه می افتد نیز جذابیت های خود را دارد.