قتل از روی ترحم عبارت از نوعی قتل نفس است که با درخواست و تقاضا یا موافقت و رضایت مقتول (مجنی‌علیه) توسط قاتلی که دارای انگیزه رحم یا شفقت یا انسان‌دوستی است، انجام می‌گیرد. بنابراین قتل از روی ترحم را می‌توان تا حدودی با قتل و خودکشی مقایسه کرد. در جرم قتل نیز همچون قتل از روی ترحم، مقتول شخصی غیر از قاتل (جانی) است؛ اما در خودکشی فاعل جرم مفعول جرم نیز می‌باشد. به عبارت دیگر، هرگاه مجنی‌علیه قتل خود قاتل باشد، خودکشی تحقق یافته ‌است؛ اما در قتل از روی ترحم، مقتول به کشتن خود رضایت و موافقت دارد؛ ولی به دلایل مختلف همچون عدم قدرت و توانایی جسمی برای انجام خودکشی یا نداشتن جرأت و جسارت برای عملی کردن آن یا قرار گرفتن در حالتی که امکان خودکشی وجود ندارد (مانند کما) قادر به عملی کردن مقصودش نیست. ازاین‌رو فرد دیگری این عمل (کشتن) را انجام می‌دهد. بدین ترتیب، در قتل از روی ترحم مقتول (مجنی‌علیه) قصد کشتن خود را دارد؛ اما عمل کشتن توسط فرد دیگری انجام می‌شود. در این نوع قتل، مقتول دارای عنصر روانی قتل (قصد کشتن) است؛ اما عنصر مادی (عمل کشتن) توسط او انجام نمی‌شود؛ بلکه از سوی فرد دیگری صورت می‌گیرد که دارای انگیزه شفقت یا رحم یا انسان‌دوستی بوده و داعی خیرخواهانه دارد.  ‌

در واقع می‌توان گفت در قتل از روی ترحم، مقتول در قتل خود معاونت می‌کند؛ به این معنا که او قصد کشتن خود را دارد و از این نظر با قاتل دارای وحدت قصد است؛ اما در عنصر مادی جرم (عمل کشتن) مشارکتی نکرده و داخل در عملیات اجرایی جرم نمی‌شود؛ در حالی که در خودکشی مقتول در قتل خود مباشرت کرده و عنصر مادی جرم (عمل کشتن) را خود انجام می‌دهد. به بیان دیگر، در خودکشی مقتول علاوه بر داشتن عنصر روانی (قصد کشتن خود) مرتکب عنصر مادی (کشتن خود) هم می‌شود.