وقوع‌ جرم‌ گاه‌ نتیجه مشارکت‌ چند نفر است‌. اگر کسی‌ با علم‌ و از روی‌ عمد با شخص‌ یا اشخاص‌ در ارتکاب‌ جرمی‌همکاری‌ کند و جرم‌ مستند به‌ عمل‌ همه آن‌ها باشد، وی‌ شریکِ جرم‌ محسوب‌ می‌شود و، به‌ عنوان‌ فاعل‌ مستقل‌، مجازات‌ می‌گردد، حتی‌ اگر عمل‌ یکی‌ از شرکا به‌ تنهایی برای‌ وقوع‌ جرم‌ کافی‌ نباشد یا اثر کار آن‌ها در جرم‌ ارتکابی‌ متفاوت‌ باشد. در جرائم‌ غیرعمدی‌ (خطایی‌) نیز مجازات‌ هر یک‌ از شرکای‌ جرم‌، از مقوله مجازات‌ فاعل‌ مستقل‌ خواهد بود.
تمام‌ فقهای‌ شیعه‌ و اهل‌ سنت‌، جز شمار اندکی‌ از اهل‌ سنّت‌، از جمله‌ در فقه‌ ظاهری‌ به‌ مجازات‌ شریک‌ جرم‌ همانند فاعل‌ مستقل‌ حکم‌ کرده‌اند.
به‌ موجب‌ تبصره مادّه ۴۲ قانون‌ مجازات‌ اسلامی‌ایران‌، هرگاه‌ نقش‌ یکی‌ از شرکا در حصول‌ جرم‌ ضعیف‌ باشد، دادگاه‌ می‌تواند مجازات‌ او را، به‌ تناسب‌، تخفیف‌ دهد.