. جدید باشد: براساس قانون ایران اختراعی جدید است که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته باشد. فن یا صنعت قبلی عبارت است از هر چیزی که در نقطه ای از جهان از طریق انتشار کتبی یا شفاهی یا از طریق استفاده عملی و یا هر طریق دیگر ، قبل از تقاضای ثبت افشا شده باشد.

2. ابتکاری باشد: طبق قانون ایران این ویژگی بدین معناست که اختراع برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد. به عنوان مثال : تغییر ویژگی های ظاهری که برای یک فرد با دانش و مهارت عادی در آن حرفه امری بدیهی به نظر می رسد موجب ایجاد حق برای فرد نمی شود.

3. کاربرد صنعتی داشته باشد: طبق این ویژگی تنها اختراعی مشمول حمایت است که در رشته ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد .طبق قانون ایران مراد از صنعت معنای گسترده آن است و شامل مواردی نظیر صنایع دستی ، کشاورزی ، ماهیگیری و خدمات نیز می شود. در صورتی که اختراع واجد ویژگی های فوق باشد قابل ثبت و حمایت از سوی قانون گذار خواهد بود و در همین راستا حقی به نام حق اختراع به مخترع اعطا می شود که علاوه بر حقوق معنوی که در رابطه با ذکر نام ایشان در گواهینامه اختراع به عنوان مخترع دارد ، شامل حقوق مادی نیز می شود. حقوق مادی ناشی از گواهینامه اختراع بدین ترتیب است:

- بهره برداری از اختراع ثبت شده در ایران توسط اشخاص غیر از مالک اختراع ، مشروط به موافقت مالک آن است بنابراین مالک می تواند علیه هر شخص که بدون اذن او اقدام به بهره برداری و استفاده از اختراع نموده است شکایت کند که ضمن جبران خسارت از وی ، آن شخص در صورت علم و عمد در استفاده به مجازات کیفری نیز محکوم می گردد.

- در صورتی که اختراع به صورت فرآورده باشد حق انحصاری ساخت، صادرات و واردات، عرضه برای فروش، فروش و استفاده از فرآورده به صاحب اختراع تعلق دارد.

- در صورتی که اختراع به صورت فرآیند باشد استفاده ار آن به منظور به کارگیری در ایجاد و ساخت فرآورده از طریق آن فرایند و انجام هر یک از موارد بند قبل در خصوص کالاهایی که مستقیماً از طریق این فرایند به دست می آیند منحصراً در اختیار مخترع می باشد.

- از یک اختراع به مدت بیست سال حمایت می شود.

- حقوق ناشی از اختراع ثبت شده قابل انتقال است و در صورت فوت صاحب حق به ورثه او منتقل می شود.