در قانون، تعریفی از بیت‌المال صورت نگرفته است ولی عملا هر جا بحث تعلق مال به عموم مردم مطرح باشد نوعا از لفظ بیت‌المال استفاده می‌شود. برای مثال، مالیاتی که دولت از مردم دریافت می‌کند یا هزینه‌هایی که دولت به عنوان متولی خزانه انجام می‌دهد بیت‌المال تلقی ‌می‌شود. این اعتبار  خزانه عمومی‌راکه درآمد دولتی در آن واریز می‌شود و تحت عنوان خزانه‌داری کل در قوانین از آن یاد شده است و محل هزینه‌های عمومی‌است و در قانون بودجه به آن اشاره می‌شود می‌توان بیت‌المال نامید. بیت‌المال لفظی قدیمی‌و مفهوما فقهی است که حکایت از سهیم بودن عموم مردم در آن مال است. یعنی مالی که تعلق به فرد یا افراد خاصی نداشته باشد و متعلق به عموم مردم باشد بیت‌المال نامیده می‌شود این عبارت ترکیبی است که مرکب از دوکلمه بیت و مال است. بیت به معنی خانه و مال هم هر آن چیزی که در بازار ارزش داد و ستد داشته باشد ولی معنی اصطلاحی این عبارت تا اندازه‌ای از معنی لغوی آن فاصله گرفته واصطلاحا عبارت مزبور در معنای فوق که به معنی مال متعلق به عموم مردم است مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این‌معنا عبارت مزبور هم به معنی مکان است هم به معنی خود پول متعلق به عموم مردم. در معنی نخستین به محل نگهداری مال متعلق به مردم مد نظر است. برای مثال وقتی گفته می‌شود این پول باید به بیت‌المال برگردد معنی نخست مراد است.