تا جایی که ممکن است افراد کهنسال باید در نزدیکی فرزندان یا اطرافیانشان سکونت داشته باشند و حتی برای خرید وسایل خانه خود نیز تنها جایی نروند؛ همچنین سالمندان باید آگاه باشند که هرگز به کسی غیر از آشنایان، اعتماد نکنند و مراقب کسانی که قصد دارند با فریب به آنان نزدیک شوند باشند. اگر سالمندی از سوی فردی احساس خطر کرد یا به کسی مشکوک شد، باید به‌سرعت موضوع را به خانواده و یا به پلیس اطلاع دهد و با هرکسی ارتباط برقرار نکنند.
در بخش کلان جامعه نیز باید اخلاق مداری و کارکردهای خانواده در کشور و از طریق آموزش، در دستور کار جدی قرار گیرد. رییس انجمن مددکاری ایران با بیان این مطلب، می‌افزاید: البته نباید فراموش کرد که علت بخشی از تعرض‌هایی که به سالمندان می‌شود، مشکلات اقتصادی است؛ به طوری که فشارهای مالی و گرانی‌ها گاهی باعث می‌شود تا کسانی که خیلی هم تعلق و احساس مسئولیتی نسبت به جامعه ندارند، به افراد پیر و بی دفاع هم رحم نکنند.
 متأسفانه امروزه خشونت علیه سالمندان در کشور، سومین خشونت خانگی محسوب می‌شود. البته تصویری هم که به‌تازگی در فیلم‌ها از سالمندان نشان داده می‌شود، اغلب آنان را افرادی ضعیف و دست و پاگیر نشان می‌دهد که این خود باعث شده تا ارزش وجودی آنان کم شود. بنابراین نقش صدا و سیما نیز در نشان دادن برکتی که وجود سالمندی در خانه دارد و پیشگیری از سوءاستفاده قرار گرفتن آنان، بسیار حایز اهمیت است.