اما مشکلات زنان سرپرست خانوار تنها به مشکلات مادى و فقر خلاصه نمى شود. نابرابرى فرصت هاى زندگى و مسووليتى که ناگهان بر دوش اين زنان گذاشته مى شود، بيش از پيش خود را نمايان مى کند. زنان سرپرست خانوار که اغلب تحصيلات چندانى هم ندارند از نابرابرى دسترسى به آموزش و عدم کسب مهارت و اتکا به مرد خانواده براى تامين زندگى نيز رنج مى برند.
هر چند اين موضوع تنها به زنان بى سرپرست يا بد سرپرست کشور ما خلاصه نمى شود و در اغلب کشور هاى در حال توسعه وضعيت جسمانى و روانى زنان به يک بحران تبديل شده است. به طورى که زنان، اکثريت جمعيت کارگران و برده ها را در زمين هاى کشاورزى در اين کشور ها تشکيل مى دهند. دبير کل سازمان ملل متحد در بيانيه يى به مناسبت روز گراميداشت جمعيت جهانى گفت؛ ,مى توان با سرمايه گذارى روى زنان، آنها را از مرگ حين زايمان يا از بين رفتن زير کار فراوان نجات داد و زندگى سالم چه از نظر روحى و چه از نظر جسمى براى زنان جهان فراهم کرد.,بان کى مون در ادامه بيانيه خود به سرمايه گذارى براى تحصيل دختران اشاره کرد و افزود؛ دختران در صورت تحصيل و رسيدن به موفقيت در کسب دانش مى توانند دستمزد و حقوق بالايى دريافت و شغل بهترى براى خود انتخاب کنند و در نهايت زندگى و آينده بهترى داشته باشند.
در ايران زنان سرپرست خانوار علاوه بر از دست دادن حمايت هاى خانواده و نيز تامين نيازهاى مالى زندگى از راه هاى نامناسب مشکلات ديگرى هم دارند. مشکلاتى همچون نبود شرايط تحصيلى مناسب و در نتيجه اشتغال در بخش هاى کارمزدى يا دست مزد کم و ديدگاه هاى غير منصفانه جامعه نسبت به زنان فاقد شوهر. از سوى ديگر مسائلى همچون احساس حقارت، ترس، خجالت و درماندگى رنج اين زنان بى پناه را دوچندان مى کند. همين عوامل باعث مى شود زنان به خود اثربخشى اعتقاد چندانى نداشته و اغلب شبکه روابط اجتماعى آنها بسيار محدود شده و مهارت هاى آموزشى کسب نمى کنند. اينها همه نشان از ساختار و قوانينى دارد که در ذات خود نابرابرى فرصت ها را تقويت کرده و گسترش مى دهد.متاسفانه در حال حاضر فقر در دنيا روندى زن گرايانه يافته است و خانواده هاى زن سرپرست بيش از خانواده هاى تک سرپرست که پدران عهده دار سرپرستى هستند، از فقر رنج مى برند. به طورى که هرچه سن زنان افزايش مى يابد، سهم سرپرستى خانوار در آنها نيز افزايش پيدا مى کند. به عنوان مثال سرپرست خانوارى در زنان از حدود ۲۵ سالگى شروع مى شود و حدود بالاى ۶۵ سالگى به بيشترين حد خود مى رسد. بنابراين از آنجايى که زنان سرپرست خانوار اغلب سالمندان هستند فقر و ناتوانى اقتصادى در ميان آنها بيشتر است. اين زنان به دليل جايگاه و موقعيتى که در ساختار نظام مردسالار به عنوان يک ,زن, اشغال کرده اند، همواره در شرايطى فقر زا به سر مى برند؛ شرايطى ,بالقوه فقرزا, چرا که اساس روابط اقتصادى حول محور مرد تنظيم شده و در همين محور است که معنا پيدا مى کند. وخامت اين فقر زمانى مضاعف مى شود که جايگاه فرودست زنانه با پايگاه فرودست طبقاتى همراه شده و اين دو شکاف عمده بر هم متراکم مى شوند. موقعيت فقر زنانه ناشى از نقش ها و وظايفى است که زنان به دليل ,زن, بودن بر عهده دارند؛ نقش ها و وظايفى اجتماعى که بر ,جنس, زن تحميل مى شود و علت اصلى اين فقر در بى ارزش بودن ,کار, زنان است. زنانى که در بيرون از خانه مشغول فعاليت اقتصادى هستند مزدى کمتر از مردان دريافت مى کنند، با اين توجيه که مردان، نان آور خانه بوده و وظيفه اصلى زنان خانه دارى است. اين مساله ستمى مضاعف بر زنان محسوب مى شود که هم موظف به انجام کارهاى خانگى هستند و هم براى تامين معاش خانواده مجبور به انجام کارى با مزد کمتر در بيرون از خانه اند. در مجموع بايد گفت در چنين شرايطى زنان موقعيتى ,حاشيه يى, در بازار کار دارند. در اکثر موارد هم بناى اصلى خانواده تداوم بخش و حفظ کننده اين شرايط نابرابر شده و زنان، فرزندان و نسل هاى آينده را براى ادامه اين نا برابرى ها پرورش مى دهند. ۱۱ ژوئن (۲۰ تيرماه) هر سال در جهان روز گراميداشت جمعيت جهانى است. در اين روز کشور هاى جهان بر مساله جمعيت، فقر، رشد اقتصادى و راه هاى مقابله با بحران هايى که جمعيت جهان را به خطر مى اندازد تاکيد مى کنند. اما امسال با کمى تفاوت نسبت به سال هاى گذشته، صندوق جمعيت سازمان ملل متحد، اين روز را با عنوان حمايت از زنان و دختران به منظور مقابله با بحران اقتصادى نامگذارى کرد.

روند زن گرايانه فقر در کشور آثار و پيامد هاى سوئى از جمله گرايشات نادرست بعضى از مردان طماع براى بهره مندى موقت و آسان از اين زنان دارد. فقر زنان احتمال حاملگى هاى ناخواسته و بدون آمادگى را افزايش مى دهد. پيامدهاى اين نوع حاملگى بسيار زيانبار و ممکن است به سقط جنين هاى غيربهداشتى و مرگ آور يا بيمارى زا، يا تولد فرزندان بى گناهى که کسى نمى خواهد يا نمى تواند مسووليت پرورش و نگهدارى از آنان را بپذيرد، بينجامد؛ تولد کودکانى که وارد چرخه فقر مى شوند و علاوه بر آن روند فقر را تصاعدى مى کنند.علاوه بر اينها فقر در زنان موجب مى شود مردانى که حتى صلاحيت نگهدارى از همسر اول خود و فرزندان حاصل از ازدواج اول را نداشته اند، ازدواج هاى متعدد کنند. بسيار است مواردى که سرپرست بسيارى از خانواده هاى بد سرپرست به راحتى آب خوردن، با ارائه پول ناچيزى به عنوان شير بها، همسران کم سال ترى را اختيار مى کنند و به ازدواج هاى متعدد يا همزمان دست مى زنند، بى آنکه مرجعى از آنها بازخواست کند که آيا صلاحيت يا استطاعت تجديد فراش را دارند يا نه. اين رويه با افزايش تعداد زنان مطلقه و کودکان بد سرپرست به چرخه فقر تداوم مى بخشد.
ناگفته نماند در اين ميان شهردارى تهران با تشکيل همايش هاى توانمند سازى زنان سرپرست خانوار به بررسى نقش شهردارى در رسيدگى به وضعيت زنان سرپرست خانوار مى پردازد که البته در اين ميان زنان پايتخت مورد توجه بيشترى هستند. اما متاسفانه به رغم تمامى شعارهاى داده شده تاکنون هيچ سازمان حمايتى آن گونه که بايد، در رفع مشکلات اجتماعى زنان سرپرست خانوار انجام نداده و آنان همچنان با مشکلات عديده اقتصادى و اجتماعى دست و پنجه نرم مى کنند.در نهايت آنکه در برنامه توسعه کمى و کيفى جمعيت که توسط صندوق جمعيت سازمان ملل متحد طرح ريزى شده، قرار است تا سال ۲۰۱۵ ميلادى تمامى برنامه ها و اهداف خود را در زمينه هاى بهداشت و توسعه آموزشى و مبارزه با فقر و ريشه کنى آن به اتمام برساند که براى اين منظور سالانه به ۱۵ ميليارد دلار اعتبار نياز دارد. در اين بيانيه که بان کى مون به همراه مدير اجرايى صندوق جمعيت سازمان ملل منتشر کرده، آمده است؛ همگى ما بايد براى احقاق حقوق فراموش و پايمال شده زنان و دختران تلاش کنيم و آنها را تا حدى که شايسته آنهاست و حتى بيشتر در جامعه امروز جهان معرفى کنيم. بايد به آنها اجازه حضور در اجتماع بزرگ جهان را بدهيم زيرا سرمايه گذارى روى زنان و دختران يک سرمايه گذارى بلند مدت و تاثير گذار است.