ورشکستگی حالت تاجری است که در پرداخت دیونش وقفه ایجاد شده است.

ماده 412 قانون تجارت ایران،ورشکستگی را چنین تعریف میکند:ورشکستگی تاجر یا شرکت تجارتی در نتیجه توقف از تادیه وجوهی که بر عهده اوست حاصل میشود.

ورشکستگی،خاص تاجر است. چه تجارت حقیقی و چه شرکت های تجاری ای که به موجب قانون،حتی اگر عملیات ذاتا تجاری هم انجام ندهند،تاجر محسوب میشوند.(بند4 ماده 3 قانون تجارت)

حالا شاید بپرسید تاجر چه کسی است؟ماده یک قانون تجارت:تاجر را کسی میداند که شغل معمولی خود را معاملات تجارتی قرار بدهد.

از اینجا به بعدش خیلی خیلی مهم هست،خوب دقت کنید.

برای کسی که تاجر تلقی شده،حکم ورشکستگی او صادر شود، لازم نیست نام او در دفتر ثبت تجارتی ثبت شده باشد.

تاجر بودن کسی که ورشکستگی او تقاضا شده است،با رعایت مواد1و2 قانون تجارت،با دادگاه است که با در نظر گرفتن کلیه دلایل ونشانه ها،تشخیص خواهد داد کسی که ورشکستگی او تقاضا شده تاجراست یاخیر.

بنظر دادگاه های ایران همین که وضعیت حرفه ای شخص با موارد ذکر شده در ماده 2 قانون تجارت مطابقت داشته باشد،برای تاجر دانستن وی کافی است و میتوان حکم ورشکستگی چنین شخصی را صادر کرد.

مانند رای 26 دادگاه شهرستان تهران،مورخ 1359/2/7  که شهادت شهود را مبنی بر اینکه ((خواهان به خرید پارچه و فروش لباس دوخته و همچنین خرید و فروش اتومبیل اشتغال داشته)) دلیل تاجر بودن او تلقی کرده.

بنابر این،تشخیص و احراز تاجر بودن ورشکسته با دادگاه است...

خوشحالم از اینکه بازهم در خدمت شما عزیزان بودم. تا پست بعدی خدانگهدار...

موسسه حقوقی وکلای فرهیخته مشهد.

شماره های تماس جهت مشاوره و مسائل حقوقی. 32281494 051 _ 09155131865

وکیل پایه یک دادگستری