شب طی شد و از من همین ها مانده بر جای

 خاکستر سیگار و ظرف خالی چای

 من زیر بارانی ترین ابر بهارم

 با موج گیسویت برایم چتر بگشای

 باغ و گلستان آرزوی تازه ای نیست

 بنمای رخ ، بنمای رخ ، بنمای ، بنمای

 بگشای لب تا قند از کامت بریزد

ای طوطی شیرین لب شوخ شکر خای

 تلفیق نو با کهنه گاهی نیز گیراست

 مثل شراب کهنه در نوروز نو پای

 از بوی جوی مولیان در خاطرم هست

تا آی ای ساحل نشینان ، آی آهای

 گفتند و ما گفتیم و فردا نیز گویند

 باز آی در این خلوت دلگیر ، باز آی