... شهریاری که نمی داند شب مردمانش چگونه به صبح میرسد گورکن پیری است که دل به دفن داناییخوش کرده است

.... دستهایی که خدمت میکنند از لب هایی که دعا میکنند مقدس ترند

..... مردمانی که  راحت طلبند و از مرگ میترسند محکوم به تحمل حاکمان زور گو هستند

..... دستور دادم که مرا بدون مومیایی و تابوت به خاک بسپارند تا اعضای من خاک ایران را تشکیل دهند.

جالب  اینجا است که پادشاه چنین اظهاراتی داشته است و خودش را در صورتی که به فکر مردم نباشد گورکن نامیده است . مثل کسانی که می گویند مرد نباشم اگر چنان نکنم/.