آیا وقتی فردی با یک متعرض ناموس یا یک کودک آزار پلید روبرو می شود باید رگ غیرتش بیرون بزند؟

آیا می توان به صورت چنین افرادی نگاه کرد و خونسرد بود یا حتما باید برافروخته بود؟

آیا وقتی انسان با یک دیوانه به تمام معنی یا یک  گرگ ، کفتار ، یک وحشی رو برو می شود باید مثل آینه تمام نمایی چنگ و دندان نشان دهد ؟

برخی بسیار تعصباتی یا به قول خودشان غیرتی هستند و گاهی همچنان احساسی نسبت به افراد و اشیا، پیدا می کنند که توان نگاه کردن به فرد یا شیئی را از دست می دهند چه برسد به همکلامی و مذاکره منطقی.

شاید شما هم از همین دسته باشید و پر از هیجان و حرارت بگویید انسان نباید سیب زمینی بی رگ باشد.

من هم با شما موافقم ولی عملکرد مثبت نباید تحت و الشعاع هیجانات و عصبانیت و احساسات پوچ شود باید عاقلانه فکر کرد و تصمیم درست را گرفت نه اینکه با هیجانات و تعصبات پوچ تمام کارها را خراب کرد.

با دیوانه مشاجره کردن دیوانگی است به گرگ کینه کردن بلاهت است ولی وا دادن و میدان تهی کردن و صحنه را به کفتار واگذار کردن نیز بی مایگی است انسان می تواند دیوانه را به زنجیر بکشد و او را نوازش کند گرگ را به قفس بیندازد و جلویش غذا بیندازد جنگیدن با کفتار ملازمه ای با دشمنی با وی ندارد چرا که دشمن هر کسی قدر وی را مشخص می کند ممکن است یکی دشمنش زنبور باشد یکی اژدها  ....