820  83

نام مجتمع قضایی و شعبه: مجتمع شهيد قدوسي شعبه 133

الف: کلاسه پرونده:           133

ب: متهم : امیره

متهم : توریه

ج: موضوع : عدم ذکر نام در گواهی حصر وراثت

د: گردشکار: شکایتی را خانم امیره علیه خواهر خود طرح  میکند که خواهرش هنگام اخذ گواهی حصر وراثت از ذکر نام ایشان در گواهی عمداً خودداری نموده شکایت به مرجع قضایی تقدیم ومرجع مذبور عیناً آنرا برای انجام تحقیق به پاسگاه مربوطه ارسال می نماید که در پاسگاه اظهارات شاکی اخذ می شود و همچینن از متشاکی هم تحقیق می شود که ایشان اظهار می دارد که شاکی اظهار داشته من از ارثیه چیزی نمی خواهم  و مغازه را به برادرم بخشیدم چراکه پدر چنین خواسته و ما هم قبول کردیم و اعتراض نداشتیم ایشان در روز فوت پدر به همه فوحش داد و در مجلس فاتحه نیز حضور نداشت و اعلام می داشت که من چیزی نمی خواهم  و همه مال محمد جواد است و حرام است بعداز کسب اظهارات در کلانتری گزارش تهیه و با محتویات پرونده به مرجع قضایی ارسال می شود که موضوع به شعبه 43 ارجاع و دادرسی شعبه از طرفین تحقیق می کند و متشاکی در تحقیقات خود در دادگاه اظهار میدارد که عمدی نبوده است پدرم ارثی نداشته است ایشان با من همکاری نداشته است وچون ادعای بقیه ورثه علیه وی در مورد مالکیت یک باب منزل که مدعی هستیم بنام مرحوم پدرم بوده است در شعبه 11 علیه وی پرونده داریم با هم اختلاف داریم و با م قهر بودیم و من قبول دارم که در هنگام درخواست حصر وراثت به وی مراجعه نکرده ام خواهرم جلو ی همه ورثه گفته بود ند من از این اموال{میراث} چیزی نمی خواهم و این مال حرام است و من هم با  توجه به اظهارات ایشان فکر کردم کهک اسم وی در حصر وراثت لازم نیست و سوء نیتی نداشتم.

برای متشاکی قرار کفالت به وجه الکفاله دو میلیون تومانی صادر می شو د  و با معرفی کفیل آزاد می شود دادگاه وقت رسیدگی تعیین  میکند و برای طرفین اخطار می کند ود ر مهلت معین شاکی حضور می یابد ولی متشاکی در آدرس  معرفی شده شناسایی نمی شود ناچار تجدید وقت میشود و در وقت جدید هیچ کدام از طرفین حضور نمی یابند و متشاکی نیز در آدرس شناسایی نمی شود و در این جلسه ، دادگاه با توجه به محتویات پرونده با اعلام ختم رسیدگی مبادرت به انشاء رأی می نماید.

بسمه تعالی- رأ ی دادگاه

در خصوص شکایت خانم امیره علیه خواهرش خانم نوریه مبنی بر عدم ذکر عمدی نام شاکیه در گواهی حصر وراثت مطروحه در شعبه چهار دادگاه عموی مشهد بشماره 1310/61 –24/8/83 با توجه به اظهارات طرفین و دفاعیات مشتکی عنه و محتویات پرونده توجهاً به عدم احراز عنصر معنوی جرم و سوء نیت  چنین عملی محرز است و شهادت دروغ در دادگاه نادیده گرفته شده که قابل بررسی است.