: 93مرتبه

وصيت نامه رسمى تربيت تنظيم و اعتبار آن به طورى است که براى اسناد تنظيم شده در دفاتر اسناد رسمى مقرر شده است مى‌باشد و از نظر رسميت و اعتبار آن از 2 نوع ديگر بالاتر و بهتر مى‌باشد و اگر کسى وصيت خود را به طور رسمى تنظيم نمايد ديگر هيچ خدشه‌اى به آن وارد نمى‌باشد و هيچ کدام از ورثه بعد از فوت وصيت کننده نمى‌تواند ايرادى به آن وارد نمايد.

وصيتنامه سرى ممکن است به خط وصيت کننده و يا به خط ديگرى باشد ولى در هر صورت بايد به امضاى وصيت کننده برسد و به ترتيبى که براى امانت اسناد در قانون ثبت اسناد مقرر گرديده در اداره ثبت اقامتگاه وصيت کننده يا محل ديگرى که در آئين نامه وزارت دادگسترى تعيين مى‌گردد، امانت گذارده مى‌شود. طبق قانون امور حسبى کسى که سواد نداشته باشد نمى‌تواند به طور سرى وصيت نمايد. بنابراين وصيت کردن يک اثرى است که از نظر دين مبين اسلام بسيار زياد توصيه شده است و هر فرد مسلمان بايد قبل از مرگ خود وصيتنامه داشته باشد تا ورثه آن بعد از فوت وى بتوانند اموال او را در مسيرى که خود معين کرده استفاده نمايند و از معصومين روايت است که نوشتن وصيتنامه باعث افزايش طول عمر مى‌گردد.

اما در اینجا وصیت را از دیدگاه قانون مدنی مورد بحث قرار میدهیم:

وصیت در قانون مدنی طبق ماده 825 به دو قسمت تقسیم می شود:

1)وصیت تملیکی 2)وصیت عهدی

وصیت تملیکی عبارتست از اینکه کسی عین یا منفعتی را از مال خود برای زمان بعد از فوتش به دیگری مجانا تملیک کند.

وصیت عهدی عبارتست از اینکه شخصی یک یا چند نفر را مامور انجام امر یا اموری یا تصرفات دیگر مامور نماید.

نکته :پس هرگاه شخصی را مامور انجام کاری کنیم وصیت عهدی است.

به طور مثال شخص موصی خانه ای دارد شخصی را طبق وصیت مامور می کند که خانه را بفروشدوپول آن را به نیازمندان بدهد

رجوع از وصیت:

موصی می تواند تا وقتی که زنده است از وصیت خود رجوع کند.

انواع رجوع:رجوع از وصیت گاهی لفظی و گاهی هم عملی است.

وصیت کسی که قصد خود کشی دارد: