وکیل ، وکالت ، مشاوره حقوقی در مشهد
مشاوره حقوقی تلفنی ، حضوری با وکیل پایه یک با سالها تجربه
| ||
1. قبل از انقلاب
در
ایران عنوان خیانت در امانت برای اولین بار در قانون مجازات عمومی سال
1304 به عنوان یکی از جرایم علیه اموال و مالکیت، جرم و قابل مجازات شناخته
شدهاست.
ماده 241 قانون مجازات عمومی مصوب سال 1304 مصادیق جرم خیانت در امانت و مجازات آن را تعیین کرده بود. [3]
مصادیق موضوع جرم خیانت در امانت مذکور در این ماده عبارت بود از: اموال، اجناس، امتعه[4]، بلیطهای بانک و نوشتجات.
با
توجه به مصادیق مذکور در ماده 241 رویه قضایی دادگاههای ایران قبل از
انقلاب آن بود که خیانت در امانت شامل مال غیر منقول نمیشود.[5]
2. بعد از انقلاب
با
تصویب قانون مجازات اسلامی(تعزیرات) در سال 1362مواد 117، 118، 119 به
ترتیب جایگزین مواد 239، 240 و 241 قانون مجازات عمومی شد و این مواد را به
طور ضمنی نسخ نمود. مقنن با آوردن اصطلاح ابنیه[6] بهجای امتعه در ماده 119قانون تعزیرات سال 1362 دامنه این جرم را به برخی ازاموال غیر منقول نیز گسترش داد.
در
سال 1375 با تصویب قانون تعزیرات قانونگذار در مواد 673و 674 به جرم خیانت
در امانت میپردازد و مقررات ماده 119 قانون مجازات اسلامی سال 61 را نسخ
کردهاست. [7]
باتوجه
به این مواد، مصادیق موضوع جرم خیانت در امانت در قانون مجازات اسلامی
مصوب 1375 عبارتند از: سفید مهر یا سفید امضایی که به او سپرده شدهاست یا
به هر طریق به دستآورده، اموال و اشیاء منقول و غیر منقول، نوشتجات از
قبیل سفته و چک و قبض و نظایر آن.
علاوه
بر این بعضی از صور خاص خیانت در امانت هم در ماده 673 قانون مجازات
اسلامی ذکر گردیده که به عنوان خیانت در امانت به معنای خاص مورد بحث قرار
گرفتهاست.
[ ۱۳۹۲/۰۸/۲۷ ] [ 7:45 ] [ حاجی زاده نداف،وکیل پایه یک ]
|
||
[ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |