مستلب

مستلب کسی است که مال را به طور علنی و آشکارا می رباید . از نظر فقه جزایی مستلب غیر از سارق است و لذا عنوان سارق بر چنین کسی منطبق نیست . مصداق بارز آن موقعیت کسانی است که در کوچه و بازار کیف اشخاص یا وسایل آنان را از یدشان به طور ناگهانی و غافلگیری خارج و فرار می کنند .

مختلس

مختلس از دیدگاه فقه کسی است که مال را پنهانی می رباید و فرارمی کند و در هر صورت ، حاکم شرع او را به عقوبتی که تشخیص دهد سبب ترکش می شود مانند زدن به مقداری که صاح بداند یا حبس کردن مجازات می کند . در موردی هم مختلس رباینده مال از غیر حرز در حالت غفلت صاجب مال عنوان شده است .

محتال

اسم فاعل از باب افتعال و مشتق از حیله یعنی تزویر کننده به زور و باطل و مثل آن که با دلیل تراشی و جعل اسناد اموال مردم را تصاحب میکند .

محتال کسی است که کلاهبرداری کند و مال مردم را به حیله ببرد مانند آن که سند دروغی را بسازد و بدین وسیله مال دیگران را ببرد . در این صورت باید تعزیر شود .

منبج

یعنی کسی که به وسیله گیج نمودن شخصی مال او را برباید و مراد این است که این اصناف که از بسیاری از مردم چیزی را به دست می آورند و می ربایند باید آن اموال را از آنها گرفت و اگر تلف شود آنها ضامن می باشند و منبج طبق صلاحدید حاکم تعزیر می گردد .

طرّار

طرار کسی است که با تردستی از جیب و لباس تن کسی مالی سرقت نماید و به علت وجود شرایطی حکم سرقت در این مورد جاری نمی گردد .