1. مشاوره خانوادگی و تحصیلی که به بهبود روابط خانواده و وضعیت روحی و درسی فرزندان خانواده می پردازد
2. آموزش مهارت های زندگی (چگونه برای مشکلات خود راه حل پیدا کنیم، چگونه تصمیمات درستی در زندگی بگیریم)
3. آموزش همارت های حرفه ای(آموزش حرفه ای که منجر به اشتغال شود)
4. آموزش بهداشتی(سلامت جسم، تغذیه صحیح و...)
5. اقدام جهت فراهم نمودن کمک هزینه تحصیلی و برنامه ریزی اوفات فراغت، ورزش، کتابخانه و... برای فرزندان
6. در محدوده ای نیز می توان وام هایی برای ایجاد کار،حرفه آموزی، اشتغال و ودیعه مسکن پرداخت نماید.

واحد انفورماتیک دفتر امور مشارکت زنان، تعداد زنان سرپرست خانوار در ایران را 1037112 اعلام کرده است. بر این اساس 4/8% خانواده ها توسط زنان اداره می شوند.

بیشترین درصد زنان سرپرست متعلق به استان خراسان 4/10%  ، سیستان و بلوچستان 2/10% ، کرمان 1/10% و کمترین درصد متعلق به استان های کهکیلویه  و بویر احمد 6/6% ، و بوشهر 8/6% است.

 تقسیم بندی سازمان های رفاهی خدمات اجتماعی:

1. سازمان های دولتی خدمات اجتماعی که شخصیت حقوقی آن دولت است؛ مانند سازمان بهزیستی
2. سازمان هایی که به تعبیری وابسته به دولت و مستقل خدمات اجتماعی
3. سازمان های بین المللی و ملی خدمات اجتماعی؛ مانند جمعیت هلال احمر
4. سازمان های بین المللی خدمات اجتماعی؛ که بهترین آن یونیسف است
5. سازمان های جدید در حوزه خدمات اجتماعی و رفاه که بنا بر ضرورت پس از انقلاب به وجود آمد؛ مانند کمیته امداد

به عقیده کارشناسان مشکل اصلی زنان سرپرست خانواده غیر از بعد اقتصادی و اشتغال،عدم حمایت های اجتماعی است.منظور این نیست که حمایت های اجتماعی وجود ندارد، بلکه منظور این است که این گونه حمایت ها از قدرت پایینی برخوردار است؛ به گونه ای که نمی توا ن نسبت به حل مشکلات امیدوار بود.مشکلات زنان سرپرست خانواده زمانی حل می شود که نگرش جامعه به این افراد تغییر کند.زیرا تغییر نگرش جامعه بر این اساس است که آنها بتوانند به خودشان کمک کنند و منافع حاصل از خدمات ارائه شده را اخذ نمایند.سوق دادن نظام حمایتی به فعالیت های توسعه ی اجتماعی و شناساندن استعداد و قابلیت های فردی و جمعی زنان سرپرست خانوار مطمئناً می توان قدم مثبتیبرای آنان باشد.و نیز فراهم آوردن زمینه های افزایش سرمایه و اشتغال زایی زنان سرپرست خانوار و تلاش در جهتارتقای بهداشت روانی و اعتماد به نفس زنان، از حمایت هایی استکه لازمند.همچنین افزایش مشارکت های مردمی، جلب همکاری و مساعدت سازمان ها و نهاد های دولتی و خصوصی را نیز می توان جزء راه حل های اصلی مناسب برای کم کردن مشکلات زنان شاغل دانست.

زنانی که با مرگ همسر مستعد جدا شدن و حذف شدن از اجتماع هستند و نقش های قبلی شوهر به عنوان شزیک زندگی و عضوی مشترک در معاشرت های اجتماعی را برای ادامه ارتباطات گروهی و برخورد های اجتماعی خود لازم و ضروری می دانند، بعد از مرگ همسر ارتباط خود با بستگان همسررا به راحتی  کم و یا از دست می دهند که این حالت گاهی ممکن است به شکل افراطی موجب قطع ارتباط فرد با اجتماع شود.

 مشکلات خانوادگی زنان بیوه: اگر زن بیوه فرزندانی در خانه داشته باشد باید هم نقش پدر و هم نقش مادر را ایفا کند.خود این فرزندان نیز در این خانه با مشکلات تک والدی وربه رو هستند.علاوه بر اینها اغلب بیوه ها  در ارتباط با پذیرش به عنوان یک عضو در میان اقوام شوهر دچار مشکلاتی می شوند.در بعضی از خانواده ها زنان فامیل تمایلی به ارتباط با زنان بیوه ندارن و آنان را طرد می کنند و از آنها اجتناب می کنند زیرا آنها را تهدیدی برای زندگی  زنا شویی خویش به حساب می آورند.

 مشکلات اجتماعی زنان بیوه:زنان بیوه احساس تنهایی، انزوا، طرد شدگی و عدم درک از سوی دیگران می کنند.

مشکلات اقتصادی زنان بیوه:بیشتر زنان بیوه از نظر اقتصادی مشکل دارند که این مشکلات اقتصادی بر وضعیت مسکن و تغذیه آنها تاثیر مستقیم دارد.

 به طور کلی عمده ترین زنان سرپرست خانوار در قالب مشکلات اقتصادی، عدم آمادگی برای اداره امور اقتصادی، نگرش های اجتماعی به زن سرپرست خانواده و نگرانی نسبت به آینده فرزندان و تعارض نقش می باشد.

مشکلات زنان طلاق گرفته به طور کلی به دو دسته تقسم می شود:

-  نخست مشکلاتی است که پیامد امکانات محدود خانواده می باشد و محصول نیازهای مادی خانواده است.

-  دوم مشکلاتی است که مربوط به رابطه مادر و فرزندان از جهت تریبت و  انضباط ، اطمبنان در مورد سلامتی، بهداشت و رشد عاطفی آنان است.و به دلیل این دو دسته مشکلات پیامد های شخصی بی شماری از قبیل احساس گناه ، شکست و تنهایی همواره مادر را مورد تهدید قرار می دهد.

1. زنان طلاق گرفته
2. زنان بیوه
3. زنانی که همسران آنه از کار افتاده یا بیکار است
4. زنانی که همسران معتاد دارند و هزینه زندگی به عهده خودشان است
5. زنانی که همسران آنها  جهت یافتن شغل  یا به هر دلیل دیگری مهاجرت نموده اند و به عهده دار مسئولیت زندگی هستند

 زنان سرپرست خانوار زنانی هستند که بدون حضور منظم یا حمایت یک مرد بزرگسال، سرپرستی خانواده را به عهده دارند. و سرپرست خانواده به کسی اطلاق می شود که مسئولیت اداره اقتصادی خانواده را به دوش دارد وتصمیم گیری های عمده و حیاتی به عهده اوست.

مفهوم «مشارکت» نه فقط در امور مادی و اقتصادی، بلکه در پروسه تصمیمسازی سیاسی هم حائز اهمیت است. اولین و نخستین گام نظام تک صدایی، عدم فراخوان مردم به اعلام نظر و رای است. البته این به آن معنا نیست که نظام دموکراتیک و پاسخگو، فقط به رای دادن مردم، محدود می شود. مهم آن است که افراد بتوانند در تصمیماتی که در سرنوشت آنها موثر است تاثیر گذار باشند.

منظور از عوامل سیاسی، مجموعه عوامل مرتبط با «دولت» در موضوعهای برنامه ریزی، تدوین قوانین، تمرکز گرایی، دموکراسی، جامعه مدنی، اقلیت ها و مجموعه تصمیم گیری ها است.

▪ برنامه ریزی متمرکز دولتی:

افزایش «عرضه سرمایه» و «کارآیی منابع» که از عوامل توسعه همه جانبه است و محور استراتژیک توسعه به شمار می آید در تضاد با اقتصاد متمرکز و دولتی است. اقتصادی که «مشارکت مردم» را فرا نمی خواند، اقتصاد تک بعدی وایستاست.

زمانی که ارتباط «من اجتماعی» فرد با محیط اجتماعی اش ضعیف است فرد، ناهنجار و کجرو می شود. «از خود بیگانگی» از زمانی جدی می شود که مشارکت اجتماعی فرد، کاهش می یابد. «از خود بیگانگی» دارای سه مرتبه است: انزوای اجتماعی، احساس بی قدرتی و بی هنجاری .

«امیل دورکیم» نیز معتقد است هر چه اخلاق و هنجارهای اجتماعی، ضعیف تر شوند، احتمال بروز رفتار کجروانه (مثل خودکشی) افزایش می یابد و البته «اخلاق اجتماعی» از دید دورکیم جنبه عملی و اجرایی دارد نه صرفا نظری و قولی. «از خود بیگانگی» هم عامل وقوع «جرم آشکار» و هم عامل بروز «جرم پنهان» است.

«خودکشی» یک جرم پنهان است که به عنوان مثال بر اساس آمارها در ایران میزان خودکشی در بین جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله بیشتر است و این دقیقا خلاف الگوی خودکشی در کشورهای صنعتی است.

در این کشورها، خودکشی بیشتر در سنین بالای ۶۰ سال اتفاق می افتد.

مشاهده می شود که در جامعه ایران، برترین ارزش ها به امور فرهنگی و اخلاقی مربوط است و پس از آن به مقوله «شناخت» و سپس به مقولات اقتصادی و مادی.